|
Żyjcie wiecznie ! Don Jorge ========================= Uwaga. Uwaga. Mięsożercy u bram kokpitu! Czcigodni! Tego typu alert zadźwięczał niespodziewanie niejednemu w głowie, gdy przedłużający się postój w porcie wywołał eksplozję wieczornych wizyt i rewizyt. Dobrze jest mieć coś pod ręką, co nie jest bardzo pracochłonne, a prawie zawsze wywołuje zachwyt gości swoją nutą niezwykłości i bukietem smaku. To HILSBURGER – autorstwa mojego brata Tomka z Nowego Dżersejowa. . Składniki dla czterech, pięciu osób
Przygotowanie – sugeruje zachować kolejność i równoległość prac Hilsburgery przygotowuje się szybko jako danie główne – porcja ma około 450 – 500 g i satysfakcjonuje nawet szwedzkiego drwala. Koniecznie uzupełniona o litrowy kufelek ciemnego piwa. . 1. Na patelni dusimy pieczarki i paprykę czerwoną pokrojone w drobną kostkę, aż cebula się zeszkli i zrumieni – odstawiamy patelnie, żeby farsz trochę przestygł. Przekładamy go do miseczki 2. Przygotowujemy tzw. hash wołowy. Na tej samej patelni wolno dusimy zmielone mięso wołowe, pomidory, bekon, chili i to co nam podpowie ułańska fantazja (również drobna kostka. Doprawiamy ostro – słodka lub wędzona papryka czerwona 3. Otwieramy słoik z duszonymi jabłkami, który na każdym jachcie powinien być stałym członkiem załogi. Optymalne jabłko to kwaśna, szara reneta uduszona z cukrem 4. Wyrabiamy mielone mięso z ulubionymi ziołami (np. kolendrą, tymiankiem, itp.) – ma silnie pachnieć, proporcje są niekrytyczne. Unikamy gotowych przypraw do mięsa ze względu na glutaminian sodu – subtelne podniebienia to wyczują. 5. Solimy używając soli czosnkowej. 6. Dzielimy mięso na 4 lub 5 porcji formując z niego duże kule. Mięso wyrabialiśmy do momentu, aż przestanie się kleić do rąk. Teraz stop. 7. Włączamy piekarnik i rozgrzewamy go do 180 stopni. Wkładamy blachę, na spód której kładziemy papier do pieczenia. 8. Sztuczka. Papier będzie leżał idealnie jeżeli zostanie starannie zmięty w kulkę przed włożeniem, a potem rozprostowany. 9. Piekarnik się rozgrzewa, a my w uformowane kule wciskamy pełną puszkę piwa. Tworzy się dość głęboka kieszonka. 10. Napełniamy kieszonkę farszami w następującej kolejności: a. Na dno idą słodkie jabłka b. Druga warstwa to hash wołowy – ostry, aż urywa język c. Trzecia (górna) warstwa to średnio doprawiony farsz grzybowo-paprykowy 11. Całość owijamy ściśle plastrami boczku i nitujemy do korpusu Hilsburgera drewnianymi wykałaczkami. 12. Całość wypełnionego wołowego kubka nakrywamy grubymi plastrami ulubionego sera – raczej łagodnego, acz wyrazistego. 13. Piekarnik się nagrzał – więc przenosimy delikatnie pacjentów na papier zostawiając miejsce wokół nich, aby tłuszcz z boczku mógł swobodnie spływać. 14. Pieczemy około 45-50 minut. Boczek który zrumieni się na złoto, powie nam, kiedy Hilsburger jest gotowy do przeszczepu z piekarnika od razu na talerze gości. Nie ma obaw – po upieczeniu robi się zwarty, a opaska z boczku trzyma go pewnie. 15. . Jemy go niespiesznie od góry, delektując się symfonią smaku. Kolejne warstwy odsłaniają nową subtelność bukietu. Na sam koniec czeka nas poezja miękkiej wołowiny przesyconej delikatnie skarmelizowanym sokiem z duszonych jabłek. . Piwo podajemy w dzbanie, na jachcie chłodzimy go w puszkach w lodówce i przelewamy tuż przed podaniem. Litr na gościa zazwyczaj wystarczy – musimy uwzględnić nieco zajzajerowaty smak warstwy środkowej, dla której górna stanowi zręczne wprowadzenie. Poniżej komiks z mojego ostatniego gotowania z Tomim. Zgłodniejecie następnego dnia w okolicy kolacji… Pozdrawiam Cały Klan. T.L.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tadeusz Lis
