|
zakochani w jeziorze Wdzydze. Moje zauroczenie zaczęło się latem 1946 roku od harcerskiego obozu na Dużym Ostrowiu na którym zdobyłem stopień Młodzika. A później to tu na przystani „Hydrobudowy” w Borsku odbył się chrzest jachciku „Milagro I”. Do entuzjastów tego pięknego jeziora zaliczają się także Józef Sacharuk z żoną Sabinką. Pilnie obserwują co się tam dzieje, co się zmienia, jakie pojawiają się niespodzianki. Oto raport wiosenny. Przypominam o kamizelkach. Żyjcie wiecznie! Don Jorge ========================================== Dzień dobry - Don Jorge, zgodnie z obietnicą przesyłam kilka informacji o sytuacji na przystaniach żeglarskich we Wdzydzach Kiszewskich. W słoneczna, dzisiejszą niedzielę wybrałem się nad jeziora do Wdzydz Kiszewskich by odetchnąć powietrzem przesyconym zapachem lasów iglastych i wilgocią z nad jezior. W samych Wdzydzach na dwóch dużych przystaniach jachtowych widać duży ruch, a to za przyczyną przygotowań jachtów do sezonu żeglowania..
. Na przystani "U Grzegorza" spośród jachtów wyłania się sylwetka stateczku pasażerskiego o nazwie "Stolem II". Przypominam - STOLEM to siłacz, olbrzym według legend kaszubskich/. Trwają przy nim prace serwisowe instalacji elektronicznej i elektrycznej, a to za przyczyną tego iż jest to stateczek napędzany silnikiem elektrycznym z zespołu baterii akumulatorowych, wspomaganych bateriami solarnymi. Baterie solarne zainstalowane są na dachu kabiny pasażerskiej.
. Ciekawa jest historia powstania tego stateczku. Zastąpił on wysłużony już stateczek o napędzie silnikiem spalinowym o nazwie "Stolem", któremu kończył się okres dopuszczenia do eksploatacji. Pan Grzegorz, gospodarz i władca przystani /posiadający dwie prawe ręce do pracy - jak mawia Gospodarz tej Witryny (by zachować długą tradycję statków wożących turystów po jeziorach wdzydzkich, zwanych Morzem Kaszubskim) w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych woził turystów stateczek o nazwie "Batory"/, postanawia stworzyć nową jednostkę, ale o napędzie elektrycznym, zgodnie z kierunkami tworzonymi w tej materii. . Jak to często bywa, na spotkaniu przy kawie, w gronie znajomych i pasjonatów tego co pływa po wodzie, Pan Grzegorz rysuje szkic tego stateczku, który ma w zamyśle i wolę jego urzeczywistnienia. Zaakceptowano ta wizję i przystąpiono do realizacji. / . Specjaliści projektowi - szkic z kartki zamieniali na dokumentację szczegółową, według której przygotowano wszystko co jest niezbędne do budowy. Problemem do rozwiązania była jednak siłownia elektryczna, napędzająca stateczek. Okazało się, że w tamtym czasie (lata 2014 – 2016) brak było doświadczeń w budowie siłowni o tak dużej mocy. Dzięki wytrwałości Pana Grzegorza poruszono wiele instytucji naukowych, a także dzięki zaangażowaniu różnych specjalistów uzyskano satysfakcjonujące rozwiązanie problemu. . Budowa stateczku odbywała się pod nadzorem Polskiego Rejestru Statków i realizowana była na pochylni przystani, którą zaadaptowano do tego przedsięwzięcia. Budowa trwała dwa lata i prowadzona była systemem gospodarczym w dużym zakresie. Prace specjalistyczne wykonywały firmy doświadczone, stosownie do swojego zakresu działania. . Stateczek zwodowano i poddano wymaganym i niezbędnym próbom. Po ich pomyślnym zakończeniu przekazano do eksploatacji. Parametry tego dzieła to: · długość L - 19,98 m, · szerokość B - 4,10 m, · ilość pasażerów - 60 osób. Stateczek przepłynął (od rozpoczęcia eksploatacji) - ponad 20 000 km (!). .
Z uszanowaniem, Józef
|
Nie tylko Eugeniusz Ziółkowski, nie tylko ja jesteśmy 
