Zmarł Tomasz Bonarowski, członek Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych, armator flotylli jachtów zatokowych SeaVenti, autor małego przewodnika żeglarskiego po portach i przystaniach Zatoki Puckiej i aplikacji nawigacyjnej – mapy Zatoki.
Za Wikipedią:
Tomasz Bonarowski (ur. 23 lutego 1969 w Bielsku-Białej) – polski realizator i producent muzyczny, muzyk sesyjny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV.
Absolwent IV LO w Gdyni i szkoły muzycznej w klasie trąbki oraz Wydziału Inżynierii Dźwięku na Politechnice Gdańskiej. W połowie lat 80. grał w zespołach Sze Sze, Rocka's Delight i Marilyn Monroe które były związane z Gdańską Sceną Alternatywną, a w latach 1989–1995 był członkiem No Limits.
Pierwszą zrealizowaną przez niego płytą była Zegarmistrz światła purpurowy Tadeusza Woźniaka (1991), a pierwszą wyprodukowaną – Illusion 2 grupy Illusion (1994). W latach 1995–1997 wraz z Adamem Toczko tworzył duet realizatorski, który pracował w studiach Modern Sound w Gdyni, Deo Recordings w Wiśle oraz Studio Buffo w Warszawie. Byli odpowiedzialni za brzmienie m.in. Fankomatu i Fankofilu Blenders, Infernal Connection i The State of Mind Report Acid Drinkers, 2, 3 i 4 – Bolilol Tour Illusion, a także Bzzzzz i T.R.I.P. O.N.A.
W przypadku części płyt (Myslovitz, Krawczyka, Comy, Big Daya, Flinty) był też producentem. Jako muzyk sesyjny grał m.in. na Daemoonseth – Act II Christ Agony, Z rozmyślań przy śniadaniu Myslovitz, Makowiecki Band Makowiecki Band, Iluminacja Big Day, Ostatnia misja Grzegorza Skawińskiego, To, co w życiu ważne Krzysztofa Krawczyka.
Bonarowski pracował m.in. w trójmiejskich studiach Modern Sound, Red Studio, RG Studio, warszawskich Izabelin Studio i S4 oraz w DR Recordings w Wiśle.
Wielokrotnie nominowany do nagrody Fryderyk w kategorii „realizator/producent” (w latach 1997, 1998, 2000 i w 2004, gdy wyprodukowana przez niego płyta otrzymała nominację „Produkcja muzyczna roku”, a singel z tej płyty Trudno tak zaśpiewany przez Krawczyka i Bartosiewicz otrzymał nagrodę „Piosenka roku”).