Nasza Pani Danusia
Koleżanki i Koledzy odszedł od nas ktoś, z kim byliśmy związani bardzo blisko przez kilka ostatnich dekad. Danusia była w żeglarstwie akademickim od zawsze; to ona witała nas uśmiechem w biurze gdy stawialiśmy pierwsze kroki w gdańskim żeglarstwie. Jakkolwiek jej pasją była gimnastyka, to pozostała na zawsze w naszej żeglarskiej rodzinie, wszyscy byliśmy dla niej rozpoznawalni. Dzięki doskonałej pamięci pamiętała kilka pokoleń studentów, którzy przewinęli się przez nasz klub. Nawet wtedy gdy już nie pracowała zawodowo , uczestniczyła we wszystkich większych wydarzeniach klubowych również w ostatnich spotkaniach w listopadzie i w grudniu ubiegłego roku. Odeszła od nas nagle, ale pozostanie zawsze mile w naszej pamięci. Na koniec taka refleksja przeczytana u Kapuścińskiego „Człowiek nie odchodzi sam. Razem z nim znika świat, który tworzył wokół siebie, który był jego przedłużeniem, ten odrębny, jedyny , unikalny mikroświat istniejący samą mocą obecności tego człowieka na ziemi. Razem ze śmiercią umiera więc coś jeszcze, coś więcej.”