Oto kolejny odcinek przeglądu portów i przystani jachtowych w Sundzie. Sund to bałtyckie okno na ocean.
Prezentacja portu zostatała przygotowana do zapisania na pendrive. Chyba warto aby ten pendrive wraz z laptopem zabrać na jacht.
Wasze komentarze podnewsowe mile widziane.
Żyjcie wiecznie !
Don Jorge
=============================
4. LIMHAMN MARINA (SE)
(55o35,0’N i 012o54,8’E)
Limhamn to południowa dzielnica 300-tysięcznego miasta Malmo.
Kiedyś Limhamn był osobnym, satelickim miastem. Ciekawostka:
szwedzie słowo lim po polsku znaczy klej. W wyniku rozrastania
się – oba organizmy stworzyły (skleiły) obszar metropolitalny.
W szwedzkich proporcjach demograficznych to teraz ogromne
skupisko ludzi. Lihamn ma dwa duże porty jachtowe:
Smabatshamn Limhamn AB Marina oraz AndelshamnSmabatshamn Lagunen.
Także jedno mniejsze na północnym skraju zabudowy dzielnicy Limhamn.
Teraz zajmijmy się tym pierwszym, czyli LIMHAMN MARINA.
Zanim dokonacie wyboru miejsca cumowania radzę zapoznać się z
prezentacjami obu przystani.
.
.
.
.
Oryginalna tawerna „KAJUTERIET” w MARINIE LIMHAMN
.
MIASTO. Malmo – Limhamn to nadal ważny, choć stopniowo wygaszany ośrodek przemysłu stoczniowego. Także duży port handlowy – istotny dla całej Skandynawii węzeł transportu morskiego, kolejowego, promowego. Współpracujący ściśle i połączony tunelo-mostem z Kopenhagą.
Sympatyczne ulice. To nasz krąg kulturowy i cywilizacyjny.
.
Malmo jako osada wzmiankowana jest po raz pierwszy w roku 1116. Duńskie prawa miejskie uzyskuje w roku 1353. Miastem szwedzkim zostaje dopiero w roku 1658. Najcenniejszymi zabytkami architektury są zamek Malmohus (XV w.), kościół gotycki Św. Piotra (XIV w.) oraz Ratusz (XVI w.). Najciekawszym obiektem współczesnej architektury jest 190-metrowy wieżowiec o niezwykle oryginalnym kształcie – stojący w północnej dzielnicy miasta.
Okiem drona
/
PORT. Przystań Limhamn Marina usytuowana jest około 3 mile na S od centrum miasta. Posiada tysiąc (!) stanowisk cumowniczych – niestety w trzech czwartych zajętych przez jachty miejscowych armatorów.
Akwenu przystani skutecznie bronią falochrony narzutowe. Czternaście pomostów i trzy nabrzeża wyposażone są we wszystkie niezbędne instalacje i urządzenia. Istny kombinat. Stacja paliw na nabrzeżu. Żuraw nabrzeżowy lyftkran ma udźwig 6 ton. Żuraw samojezdny oraz pływający na zamówienie. Pochylnia do wodowania jachtów z przyczep samochodowych. Pale cumownicze to stare szyny kolejowe z nanizanymi na nie rurami z PCW.
Głębokości od 2,5 m do 1,5 m w narożnikach basenu. Cumowanie gości tylko na stanowiskach oznaczonych zielonymi tabliczkami. Kategoryczny zakaz cumowania (nawet na chwilę) na stanowiskach z czerwonymi tabliczkami – upptaget.
Tu wszystkie możliwe usługi: woda i prąd na pomostach, sanitariat, odbiór fekaliów, WiFi, wypożyczalnia rowerów, informacja turystyczna, serwis silnikowy, sklep żeglarski – wszystko na miejscu. Usługi szkutnicze, żaglomistrzowskie i nurkowe – dojazd na zamówienie. Do tego oryginalna, ciesząca się ogromnym powodzeniem tawerna „Kajuteriet w SE narożniku basenu. Do zwartej zabudowy miejskiej (i sklepów) – odległość około 500 metrów. Wielobranżowy supermarket mieści się w dużym białym budynku górującym nad przystanią. Odległość około 300 m. Przed oknami bosmanatu znajdziecie automat z planikami miasta.
Na przystani działają 3 jachtkluby: Malmo Segel Sallskap, Limhamns Segellskap oraz Limhamns Yacht Club. Gospodarz i dyspozytor całej przystani ma tytuł Hamnmastere. Telefony: +46 705 914 216 oraz +46 706 152 025. Postojowe opłaty dobowe dla jachtów do 15 m długości – 200 SEK. Pralka – 120 SEK za 4 godziny pracy.
Liczne, długie, drewniane pomosty cumownicze.
.
,
Atrakcyjne położenie, niezbyt trudne podejście i wejście oto zalety prezentowanej przystani.
.
NAWIGACJA. Opis podejścia ograniczam do odcinka pomiędzy wschodnim, tranzytowym farwaterem Sundu biegnącym szwedzkimi wodami terytorialnymi (na wschód od wyspy Saltholmen) a falochronami Limhamn Mariny.
A więc po osiągnięciu na (lewym trawersie) latarni Oskargrundet SV (pozycja: 55o34,6’N i 012o49,0’E – biała cylindryczna wieża z białą laterną i czerwonym pasem), stojącej na południowym
wejsciu do cieśniny.
Flinrinne – odkładacie się w prawo na tor wodny Trindelrannan (krk. 055o) – prowadzący ku latarni Malmo Vagbr – Bank. Po prawej burcie lepiej zostawić nieświecącą francuzkę (stożki ostrzami ku sobie), markującą płyciznę Trindelen. Tu na prawym trawersie mamy porcik Lernacken. Po przepłynięciu torem Trindelrannan około jednej mili zajdziecie się w pobliżu północnej świecącej pławy mieliźnianej (stożki ostrzami do góry), mając na lewym trawersie latarnię Oskargundet NO.
Patrząc na mapę chyba przyznacie, że opisywanie wszystkich „przydrożnych” sektorów świateł mija się z celem. Tutaj za dnia (bo za dnia powinniście podchodzić do Limhamn) nawigacja jest wręcz oczywista. Odwrotnie jak w starym polskim porzekadle żeglarskim o ściemnianiu i wyjaśnianiu.
Jesteście zatem już na „redzie” Limhamn Mariny.
Dobrymi brzegowymi obiektami orientacyjnym są duży, biały budynek typu „szafa” na zapleczu przystani oraz dwie baterie silosów – wyraźnie na lewo (fotografia lotnicza). Do wypatrzenia dwóch jaskrawo pomarańczowych tarcz nabieżnika wejściowego (krk. 092o) potrzebna będzie lornetka. Nie przejmujcie się tym, że chwilowo nie widzicie monolitycznych głowic falochronowych, bo ich po prostu… nie ma. Zachodzące na siebie falochrony narzutowe utrudniają lokalizację wejścia. Na szczytach obu falochronów stoją latarnie typu ulicznego. W bezpośredniej bliskości wejścia wypatrujcie pław żerdziowych oznakowania bocznego i zielonej „beczki”. Te pławy żerdziowe przestrzegają przed lokalnymi przemieszczającymi się spłyceniami.q