Sobota
Zakynthos opuszczamy o 0730. Wieje łagodny wiatr z SSW jednak w pewnej chwili dopada nas regularna burza piorunami i monstrualną ulewą. Wiatr staje się momentalnie przeciwny i dopiero stopniowo się obraca na SE. Doskonała ilustracja cyrkulacji wokół niżu. Burza wreszcie odchodzi i tylko jeszcze długo słychać i widać za nami błyskawice. Po zmroku wiatr słabnie więc trzeba się przeprosi z motorkiem. Most zamykający zatokę Koryncką jest w nocy malowniczo oświetlony.. Za mostem kierujemy się na północ w stronę zatoki Lepanto i leżącego nad nią Nafpaktos. Okrągły porcik otoczony murami okazuje się maleńki i tylko w kilku miejscach umożliwia „śródziemnomorskie” cumowanie. Na szczęście stoi tu tylko jeden jacht a wiatr tu nie dociera, więc o 2300 udaje się szczęśliwie zacumować. W przyległych knajpkach grzmią hałaśliwe dyskoteki ale jestem wystarczająco zmęczony by zasnąć.

Niedziela.
Prądu ani wody w porcie oczywiście nie ma. Rano niezbędna jest wizyta w portowej knajpce, w której kawa jest jedynie pretekstem do skorzystania z toalety. Rano wybieramy się na szczyt wzgórza, na którym mieszczą się ruiny twierdzy. Wstęp 2 EUR. Kolejne mury tworzą kolejne pozycje obronne. Bardzo malownicze widoki na miasto, porcik i zatokę Koryncką. Ostatecznie zjadamy na lancz jakieś gyros i o 1340 oddajemy cumy. Łagodny wiatr wieje mniej więcej z głębi zatoki więc po jakimś czasie rezygnujemy z żagli i odpalamy motorek.
Na postój przed kanałem wybieram Kiato do którego docieramy dopiero o 0330. Kotwica z dziobu cumy z rufy, drink „za cudowne ocalenie” i spać, spać!

Poniedziałek
Ponieważ przepłynęliśmy już ca 40 godzin na silniku warto rozejrzeć się za uzupełnieniem paliwa. Błąkający się po kei tubylec sprowadza nam cysternę z paliwem i tankujemy 60 l. O 1000 oddajemy cumy i kierujemy się w stronę kanału. Meldujemy się na 11 kanale i dostajemy informację, że mamy czekać na wezwanie 20 minut. Czas oczekiwania z grubsza się zgadza i wkrótce cumujemy na końcu kanału by uregulować należność. Psy są na posterunku. Przy okazji płacenia warto zwrócić uwagę na galerię zdjęć obrazujących budowę kanału. Odejście z przygodami. Oddajemy założona nabiegowo rufową cumę a psy natychmiast się na nią rzucają i usiłują ją zatrzymać. Jacht jest oczywiście silniejszy i uparte psy mało nie wpadają do wody. Wieje N-NW 10 do 24 węzłów. Po drodze stajemy na kąpiel w osłoniętej od wiatru zatoce. Zapada zmrok i już po ciemku wchodzimy w cieśninę pomiędzy Poros a półwyspem Methana. Wiatr rośnie więc nie próbuję szukać miejsca w porcie tylko rzucamy kotwicę w zawietrznej zatoce. W obawie o odkrętkę stajemy dość daleko od brzegu skutkiem czego wiatr wozi nas na wszystkie strony. Przydała by się druga kotwica. Kłębek nitek na plotterze dowodzi jednak, że kotwica trzyma więc można jej zaufać.

Wtorek
O 0700 podnosimy kotwicę i ruszamy w stronę miasta. Całe zachodnie wybrzeże zapełnione jest katamaranami ozdobionymi jednakowymi bannerami. Są to, jak się później okazuje, uczestnicy regat dookoła Poros. Wchodzimy w cieśninę pomiędzy wyspą a lądem gdzie jachty stoją w sporych tratwach. Znajdujemy wreszcie miejsce w którym możemy stanąć longside. Pomagają nam w tym greccy lokalsi. W tej części nadbrzeża prądu ani wody nie ma. Ostatecznie wychodzimy o 1130. Wiatr tężeje osiągając chwilami 33 kn i w takich warunkach postanawiam pominąć obiecywaną wcześniej Hydrę. Zamiast tego płyniemy do Ermioni. Cudem znajdujemy lukę pomiędzy dwoma rezydentami po zawietrznej stronie falochronu. Wszyscy, którzy próbują stanąć po zewnętrznej szybko z tego rezygnują i albo stają na kotwicy w osłoniętej wzgórzem zatoce albo przechodzą na przeciwną stronę półwyspu gdzie znajduje się przyzwoicie wyposażone nadbrzeże. Kabel nie wystarcza do jedynego na kei słupka ale znajdujący się tam wąż pozwala napełnić zbiorniki słodkiej wody. Na porośniętym sosnowym lasem cyplu znajdują się fundamenty niegdysiejszej świątyni Posejdona.

Środa
Cumy oddajemy o 1015. Wieje raźno z północy więc parę refów się należy. Najpierw ciasne halsowanie pomiędzy Hydrą a Peloponezem a później szerokim łukiem dookoła Poros by wreszcie trafić do Methany znanej z siarkowych źródeł. Jest tu marina z ciasnym wejściem w którym mapa pokazuje 1,90 m więc zdecydowanie za mało dla nas. Na dodatek czerwone światło na końcu sąsiadującego z mariną pirsu okazuje się być zielonym. Po zawietrznej sporo wolnego miejsca więc rutynowo – kotwica z dziobu i rufa do kei po zawietrznej pirsu. Niestety – kotwica wlecze się po dnie więc ostatecznie – long-side. Cumowanie o 1930. Nawietrzna strona służy do cumowania promom. Jest nawet słupek z prądem, co prawda zrujnowany ale działający. Rano zgłosi się do nas odpowiedni funkcjonariusz i zainkasuje za postój i prąd 4,60 EUR. Da się przeżyć. Wybieramy się na spacer do zamykającej marinę wysepki z jakąś zabytkową budowlą, malowniczo oświetloną. W marinie stoją jednak całkiem słusznych rozmiarów jachty – widać nie jest tak źle z głębokościami. Jest nawet wychodek ( bo słowo toaleta byłoby nadużyciem ) Kolacja w knajpce i spać.

Czwartek
Po drugiej stronie mariny znajduje się stare siarkowe kąpielisko. Z dużym wypełnionym białym i cuchnącym siarkowodorem rozlewiskiem. Moi dzielni załoganci nie rezygnują jednak z kąpieli w morzu również nieco aromatycznym. Cumy oddajemy o 1000. Północny wiatr niesie słaby deszczyk wieje pomiędzy 20 do 25 kn. Wstępujemy do portu na Aeginie w celu uzupełniających zakupów. W porcie, jak było do przewidzenia, miejsca do zacumowania nie ma. Ostatecznie zgodnie ze sprawdzonym zwyczajem rzucamy kotwicę i wprawiamy rufę pomiędzy dzioby dwóch cumujących przy pirsie jachtów. Stosowna ilość odbijaczy między burty i moja załoga schodzi na ląd. Po godzinie ruszamy do Kalamaki. Wprawdzie w porcie powinniśmy być w piątek wieczorem ale uznaliśmy, że piątek przeznaczymy na szlifowanie bruków w Atenach. Wiatr tężeje chwilami do 33 kn a na dodatek co trochę z nicości wynurzają się przecinające nam drogę statki ale jakoś uchodzi nam na sucho ( deszcz przestał padać ) Wreszcie koło 2200 wchodzimy do Mariny Alimos. Nasz pirs odnajdujemy z łatwością ale nasze miejsce przy nim jest zajęte. Cumujemy przy pierwszym wolnym miejscu przy głośnych protestach bo okazuje się, że jest to prywatne miejsce przeznaczone dla wracającego z Rhodos katamarana. Idę piechotą by zobaczyć następne wolne miejsce. Jest wprawdzie również prywatne ale na razie nikt tam nie krzyczy, więc przestawiamy się na noc.
Rano znów nas z stąd wyganiają, ale jest już ekipa z YachtSailing która obiecuje przestawić jacht bez naszego udziału.

Podsumowanie
Czarterodawca oznajmia, że ten simlock kosztuje 135 EUR ale skoro okazaliśmy się takimi dobrymi klientami to odpuszczają nam owe 35. Za szot, na szczęście nie domagają się rekompensaty. Protestujemy, że przecież nikt tego simlocka niczym nie uderzył a przyczyną był właśnie ów sfatygowany szot. Ostatecznie odpuszcza nam jeszcze 20 EUR i uznajemy, że jest to jakieś polubowne załatwienie sprawy.

A oto podsumowanie:
· Przebyto 577 mil morskich
· Na silniku 53h
· Pod żaglami 125
· Postoje w portach 163 h

============================================================================================