Dołączył do grona znamienitych żeglarzy jak Eric Tabarly czy Robin James

Teraz pewnie startują w Wielkich Niebieskich Regatach.

Wobec morza ludzie zawsze będą tylko starającymi się przetrwać.

J.B.

Jurku,
Żal wielki.

Będzie brakowalo takiego indywidualisty prącego do realizacji swoich marzen...

Wielka szkoda...

Marek

Żal człowieka, który był wspaniałym żeglarzem i żeglarza, który był wspaniałym człowiekiem.

Przypominam, że podobnie stracił życie największy z francuskich żeglarzy Eric Tabarly, choć jego niechęć do korzystania z pasów bezpieczeństwa  była ogólnie znana. Wypadł w środku nocy w czasie refowania gaflowego grota pchnięty bomem w pierś. Niedoświadczona załoga nie była w stanie wykonać poprawnego manewru.

Cóż jednak stało się z tak doświadczonym żeglarzem jak Edward?!

Mogę iść o zakład, że nic by się nie stało, gdyby był sam na jachcie.

Tak czy inaczej można powtórzyć słowa, którymi Francuzi skwitowali śmierć Erica: Upomniało się o Niego morze!

-- 
pozdrawiam

krzysztof baranowski

Drogi Don Jorge,

ta okrutna wiadomosc dotarla do nas dzisiaj rano. Jestem bardzo zaszokowana tą tragedia na Baltyku, ktora spotkala mojego kochanego wujka Edwarda. Jest mi bardzo ciezko się z tym pogodzic, ze Edwarda juz nigdy nie spotkam i nie zobacze. Bardzo lubialam sluchac jego wspanialych opowiesci o jego samotnym zeglowaniu, a takze o jego ostatnich osiagnieciach, o ktorych mi takze opowiadal podczas moich ostatnich odwiedzinach w maju w Darlowie. Wujek Edward byl niesamowitym, wspanialym czlowiekiem, dla ktorego sprawiedliwosc, pokoj, przyjaciele i rodzina bardzo wazną role w jego zyciu mialy. Jesli sie potrzebowalo pomocy, to dla Edwarda  nie bylo tego slowa “nie”, lecz zawsze “ oczywiscie, zaraz bedę, jutro przyjadę, zalatwie, nie ma sprawy”.

Jestem bardzo wdzieczna i chce bardzo podziekowac tym wszystkim przyjacielom i znajomym Edwarda, a takze tobie Don Jorge, ktorzy byliscie dla niego zawsze tam gdzie potrzebowal pomocy, miedzy innymi przy przygotowaniach do Rejsu 2012 Challenge.

Bylam zawsze bardzo dumna, ze Edward jest i byl moim wujkiem.

Edward zostanie w moim i naszym sercu na zawsze.

Pozdrawiam, takze wszystkich bliskich i przyjaciol Edwarda,

siostrzenica Edwarda

Violetta Conrad I Holger Conrad z Berlina,

Serdecznie Pozdrawiam,

Violetta.

Bardzo smutna wiadomość – będziemy o Edku pamiętać

Edek był trzykrotnym uczestnikiem Regat Poloneza, dwukrotnie startował na najmniejszym jachcie, trzykrotnie był najbardziej zaawansowanym wiekowo uczestnikiem …. Miał ambitne plany: kupił nowy jacht, przygotowywał  się do kolejnego startu w Jester 2014 - tym razem na ambitnej podobnej do OSTAR trasie przez Atlantyk …….

Szkoda, że przedwcześnie odszedł na wieczną wachtę – zapewne pływa teraz po swoich wymarzonych morzach i oceanach na swojej wymarzonej Holly III ……

Będziemy o Edku Pamiętać - Cześć jego pamięci

Krzysztof Krygier

Kiedy godziłem się przyjąć funkcję Prezesa SAJ umówiliśmy się na pełną trzyletnią kadencję. Nie minęło jeszcze pięć miesięcy!

Edwardzie!

Jak mogłeś?

 -------------------------------------

Edek "Gale" Zając to wzór żeglarza swobodnego. Nie umiem napisać "był". ON JEST! Jest ze swym spokojem, rozwagą, refleksem i głębokością sądów, jest z optymizmem i radością z żeglowania.

Jest z umiejetnością pokonywania przeciwności.

Jest... w lepszym świecie, ale jest i zawsze będzie z nami.

Wszytkim członkom SAJ, wszystkim przyjaciołom i bliskim Edka, wszystkim Jego krytykom w imieniu Rady Armatorskiej Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych składam wyrazy współczucia.

------------------

Andrzej Remiszewski

Prezes Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych

Świnoujście, 6 lipca 2013

Witaj Jurku,

Brak mi słów i otacza mnie ogromny ból
Żegnamy Wielkiego Żeglarza i Człowieka.
Jacek Kończal

Właśnie wróciłem z Zatoki Gdańskiej odwiedzając Hel i Jastarnię, klikam na SSI, a tu straszna wiadomośc.
Nie wiem co powiedzieć, powiem tylko jedno, nie ma Człowieka między innymi dzięki, któremu zdecydowałem się wyruszyć samotnie na wody Bałtyku.Wielka szkoda,Wielki smutek.                                                                                                        

 Marek Kaczorowski.

Don Jorge,

Edwarda Zająca poznałem pierwszy raz na ostatnim "Polonezie". Pierwszy raz się widzieliśmy, a miałem wrażenie, że rozmawiał ze mną jakbyśmy się znali bardzo długo.

 W mojej pamięci pozostała Jego radosna, szczęśliwa twarz.

pozdrawiam

Jacek Chabowski

s/y POLLED 2

Szanowny Don Jorge
W sobotę mówili o tym na radiu gdy wchodziliśmy do Gdańska na Baltic Sail.
Nie miałem pojęcia, że chodzi o Ś.P. Pana Edwarda :( 

Dopiero po powrocie czytam ten nieszczęśliwy news:(
Poznałem go 6 maja tego roku w Ustce. Miałem możliwość poznać bardzo miłego człowieka, niesamowitego żeglarza, który poruszył moje serce i wyobraźnię swoimi rejsami na 'Holly" i "Holly II". Zamieniliśmy dosłownie kilka zdań, miałem nadzieję, że jeszcze będę miał okazję z nim porozmawiać. Niestety nie będzie mi to dane :(
Moje kondolencje dla Rodziny

Tomasz Orlean

Navigare necesse est vivere ....    mimo wszystko jest konieczne do żeglowania

Szanowny Jurku.
Dobry ludzie zawsze odchodzą zbyt wcześnie. Tak Też jest z Edwardem.
Płynę drogą E 70 z Elbląga do Szczecina, bo tam właśnie miałem się spotkać z Edwardem. Takie były Plany.
Edward, w co serdecznie wierzę dotarł do swojego portu przeznaczenia i będzie patronował wszystkim polskim żeglarzom tam skąd najlepiej widać cały piękny świat.
Cześć jego pamięci!


Pozdrawiam i zdrowia życzę:

Józef Kwaśniewicz
s/y "Marzenie J."