TREŚĆ ZMIANY

Drogi Don Jorge !

Czytając wypowiedzi moich przedmówców nasuwają mi się refleksje.

Napisałeś we wstępie: „Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej próbuje zdefiniować osoby szkolące się na jachtach komercyjnych. To skutek rejestrowania w rejestrze  jachtów morskich różnych smażalni i kutrów wędkarskich”  .

I tu się Jurku z Tobą nie zgadzam, jest to skutek (obowiązującego przez lata) złego prawa. Rejestrowanie kutrów wędkarskich jako jachty rozpoczęło sie od „Jubilata” – stateczku Polskiego Związku Wędkarskiego, pierwszego, na którym szary wędkarz mógł wybrać się na dorsza. Gdyby nie zarejestrowano go jako jacht musiał by być zarejestrowany jako statek pasażerski, co by się wiązało innymi kwalifikacjami załogi i stałym dozorem postoju w porcie a więc znacznie droższą eksploatacją i wyższymi cenami udziału w rejsach. Podobnym rygorom podlegała by smażalnia i wtedy nikt by na rybkę tam nie poszedł, była by po prostu za droga a, daleko nie szukając,  w Kopenhadze są lokale gastronomiczne na statkach i poza godzinami otwarcia nie ma tam żadnego dozoru a nie podejrzewam by rejestrowano je jako jachty.

W UK pojęcie to istnieje od lat a nie podejrzewam by tam jakaś knajpa czy smażalnia ryb była kiedykolwiek „jachtem”. Luk szuka się tylko w złym prawie a takie ono nadal jest.

 Z punktu widzenia przeznaczenia nie widzę różnicy pomiędzy „opalem” czy „riglem” gdzie ludzie płacą za możliwość pożeglowania po morzu a kuterkiem gdzie ludzie płacą za możliwość powędkowania na morzu. Jedno i drugie jest świadczeniem konkretnych usług. Na jedne i drugie statki muszą być inne uprawnienia niż na jachty rekreacyjne, ale również inne niż na promy czy wodoloty. Anglicy rozwiązali to w sposób prosty , u nich podlegają one MCA (Maritime and Coastguard Agency). MCA wymaga od małych, pozakonwencyjnych (do 24 m) jednostek komercyjnych nieobowiązkowych gdzie indziej certyfikatów RYA, endorsowanych komercyjnie (commercial endorsement). Endorsement można dostać w bardzo prosty sposób, wystarczy wysłać swój certyfikat z dołączonymi badaniami lekarskimi oraz STCW do MCA, dostaje się z powrotem ten sam certyfikat tylko w wersji „commercialy endorsed” (dokładnie taka jest różnica, to określenie się na nim pojawia). Uprawnienia komercyjne zależą od certyfikatu i są liczone w odległości od portu schronienia (czyli nie kreski a kółka na mapie) Są one wymagane jedynie w przypadku rejsów komercyjnych - czyli na przykład rejs z płacącą załogą, czyli np. rejs z płacącymi wędkarzami. Nie trzeba ich mieć, jeśli na przykład zabierze się grupkę wędkarzy polującą z pirsu na makrelę „Chodźcie do mnie, połowicie z drugiej strony!” bez skasowania pieniędzy. W stosunku do jachtów świadczących takie usługi również są wymagania, których nie ma wobec jachtów rekreacyjnych a warunki te również zależne są od kresek (kółek) na mapie.

We Wrocławiu, Bydgoszczy, Szczecinie i żadnym innym polskim mieście ma takich „tramwajów wodnych” pływających po miejskich rzekach i kanałach, jak w Kopenhadze, Hamburgu czy Amsterdamie, bo problem leży w uprawnieniach, polski stermotorzysta żeglugi śródlądowej ma uprawnienia do prowadzenia statku z maksymalna ilością 12 pasażerów, tramwaje wodne w wymienionych miastach wożą ich przeważnie 30, by jeden autokar wmieścił się na dwa „tramwaje”) lub (rzadziej) 55, by wmieścił się na jeden „tramwaj”. W Polsce na taki „statek” potrzebne są już uprawnienia kapitana żeglugi śródlądowej takie same jak na kilkusettonowe (a nawet większe) zestawy transportowe na rzekach (w UK jest kilka kategorii uprawnień na statki pasażerskie) ale … nie mieliśmy tu pisać o komercji.

1.    Całkiem niedawno w upalny dzień jadę tramwajem w zasięgu mojego wzroku jest dziewczyna, oczywiście ubrana (a raczej rozebrana) stosownie do temperatury, przypatruję się jej z dość robaczywymi myślami, ona wstaje i mówi „proszę może Pan usiądzie?” i tu się odezwała nostalgia za PRL.

2.    Każdy obywatel PRL 1, chcąc mieć fotografie ze swojego życia, miał trzy możliwości:

a.        zatrudnić fotografa.

b.      nauczyć się fotografować (co wówczas nie było łatwe) kupić aparat (co wówczas nie było tanie) i dawać filmy fotografowi do wywołania (co wówczas nie było tanie).

c.       nauczyć się fotografować i obrabiać zdjęcia (co wówczas nie było łatwe) kupić aparat i wyposażenie laboratorium (co wówczas nie było tanie) i robić wszystko samemu, z takich osób stworzyła się grupa zawodowa zwana fotografami (patrz punkt a i b)

Dziś aparat fotograficzny, ba kamera filmowa, z natychmiastową możliwością obejrzenia efektów! jest w niemal każdym telefonie komórkowym a liczba fotografów - osób zarabiających na fotografii (legalnie i na czarno), skurczyła się z prawie 200 do dwóch góra trzech tysięcy ludzi. Nawiasem mówiąc żaden fotograf nie dostał odprawy jak górnicy co stracili pracę. Ja wówczas odkurzyłem, leżący jakiś czas w szufladzie, dyplom trenera żeglarstwa.

Ale nie tylko tu, w wyniku postępu technicznego, na zawsze znikły zawody: kreślarza, maszynistki, linotypisty… długo by wymieniać (i żaden z nich nie dostał odprawy).

3.    „Dać małpie kalkulator i będzie nawigator”, brzmi złośliwy wierszyk lansowany od kilku lat, przez mechaników okrętowych, bo ten sam postęp techniczny zmienił uwarunkowania w żeglarstwie, dziś w co drugim telefonie komórkowym i co piątym aparacie fotograficznym jest GPS, odpada więc żmudne, liczenie dewiacji, deklinacji, dryfu i znosu a pozycja z GPS jest dokładniejsza niż obliczana tradycyjnymi metodami. Konia z rzędem współczesnemu młodemu kapitanowi jachtowemu co potrafi obliczyć pozycję bez mapy różnicą długości i szerokości nawet z kalkulatorem, nie mówiąc już o tablicach z logarytmami funkcji trygonometrycznych, ale… ta wiedza jest mu niepotrzebna, jak nawet nawali jachtowy GPS to ktoś z załogi wyciągnie z worka aparat fotograficzny lub telefon komórkowy.

a.      Monika Matis (należy się zwracać najpierw do pań) zadała pytanie „Może ktoś posłużyłby nam choć dwoma przykładami, gdy polscy ratownicy płynęli do kogoś bez patentu? Odpowiem, jeżeli pytanie to dotyczy również śródlądzia, że mnie samemu jeden raz zdarzyło się na WOPRowskim dyżurze ratować wywróconą „omcię” na której nikt nie miał patentu ( i to w czasach głębokiego „patencia” bo w roku 1983) ale zdarzyło mi się również samemu leżeć na „omci” i to będąc już kilka lat kapitanem, szkoleniowcem  i ratownikiem. Co z tego wynika? Naprawdę NIC.

b.       Koledze Dominikowi Niedziałkowskiemu piszącemu o rekomendacjach od kapitana jachtu, przypominam, iż w starym systemie istniało „Zaświadczenie kapitana z opinią” i tam kapitan pisał „nadaje się do szkolenia” lub „nadaje się do dopuszczenia do egzaminu” na stopień… , wystarczyło zajrzeć do książeczki żeglarskiej i było wiadomo który kapitan dopuścił do egzaminu czyli „stwierdził że kolega nie tylko posiadł wiedzę i umiejętności, odbył praktykę  ale również charakteryzuje się przymiotami które pozwalają wierzyć w jego prawidłowe w przyszłości wykonywanie powierzonych mu obowiązków” , a wiedza teoretyczna była dodatkowo sprawdzana przez komisję egzaminacyjną.

c.      Koledze Kamińskiemu, który pisze „nie widzę powodu aby wydawać pieniądze i narażać  zdrowie ludzi  dla ratowanie żeglarzy pływających dla przyjemności” przypominam że istnieje taka organizacja jak GOPR (założona przez Mariusza Zaruskiego) służąca wyłącznie ratowaniu ludzi, którzy idą w góry dla przyjemności.

d.     Koledze Mariuszowi, który pisze „Gdy widzę że sternik jachtu mógł nie być na tych zajęciach teoretycznych gdzie omawiano prawo drogi, to ja wolę ustąpić niż doprowadzić do kolizji, której ja nie będę winny”,  przypominam to co już tu kilkukrotnie pisałem iż raz o mało co nie rozjechał mnie wędkarz przelatując mi nad głową łódeczką napędzaną „salutem” pomimo właściwego oznaczenia akwenu gdzie było nurkowanie, i kilkukrotnie musiałem krzyczeć by ustąpił mi jacht pod żaglami gdy, właściwie oznaczony, na silniku pilotowałem pływaka, a w jednej z takich sytuacji jacht był prowadzony przez MIŻa. Dodam jeszcze iż w niedzielę 23 września br, po powrocie z sobotniego wbicia łopaty http://itvczerwonak.pl/materialy-video/125-bedzie-marina-w-czerwonaku (nie zdążyłem wrócić z Czerwonaka przed deszczem) suszyłem to co miałem na mojej bezpokładowej łodzi. Poza linami i kamizelkami suszyły się również trzy flagi: „A” i „D” MKS oraz niebieska, które zawsze mam ze sobą) a na przystani, gdzie trzymam łódkę, akurat były ostatnie zajęcia przed egzaminem na starszego sternika motorowodnego i tylko jedna osoba z tej grupy (na kilkanaście zapytanych) odpowiedziała mi prawidłowo co znaczą te trzy wiszące na płocie flagi a jedynie część zapisała tę informację w swoich notatkach.

4.    Kolega Dominik Niedziałkowski pisze o „partykularnych interesach grup które chcą zarabiać na przymusie prawnym (to samo prawnicy, budowlańcy i dziesiątki innych zawodów regulowanych miłośnicy korporacji i kast”. Tu napisze o sobie, pierwszy raz zawaliłem studia przez stan zdrowia, po niemal 3 ech latach ciężkiej rehabilitacji (w czasie której cale moje żeglarstwo ograniczało się jedynie do wykładów przy tablicy i sędziowania regat) zacząłem z powrotem czynnie żeglować potem rozpocząłem studia (zaoczne) na innej uczelni, które zawaliłem właśnie  przez egzaminy kapitańskie, nie dało się połączyć studiów, pracy, dalszej rehabilitacji i egzaminów – musiałem cos wybrać. Mam przyjaciela, namawiałem go by zdawał ze mną na morsa, nie chciał, skończył studia, namawiałem go powtórnie nie chciał, zrobił doktorat, habilitację, też cos wybrał i teraz mówi się do niego „panie profesorze” kiedy weszło „lipcowe” to „przelipcowal” się dwa razy i dziś mówi do się niego również „panie kapitanie” dokładnie tak samo jak do mnie, który w sesji egzaminacyjnej 80/81 włożyłem w to masę pracy i wyrzeczeń (mam prawo mieć żal? ale do kogo?).

Ale tak wszystko już było i dlatego też myślę by naszą dyskusję skierować na inne tory, ku przyszłości, skoro wiemy iż obowiązkowe stopnie powstaną proponuję byśmy się zastanowili co poza manewrówką powinno bezwzględnie być w programie egzaminacyjnym, a co należy bezwzględnie z niego usunąć bo już jest wyłącznie zbędnym balastem. Ponieważ okienko to czytają również decydenci (chyba dlatego że ich to absolutnie nie interesuje) może (nie przyznając się oczywiście do tego) zdanie osób tu piszących wezmą jednak pod uwagę.

I tu pozwolę sobie napisać swoje zdanie

1. Bezwzględnie powinno być

Stopnie śródlądowe

a.       Przepisy Prawa Drogi,

b.       2 flagi MKS: A i D, oraz niebieska

c.       Podstawy metereologii,

d.       Środki ratunkowe.

Stopnie morskie

a.      Przepisy Prawa Drogi na morzu.

b.     11 flag MKS A, D, F, K, L, M, O, T, U, X, Z

c.      Nawigacja - czytanie mapy i pomocy nawigacyjnych oraz określanie pozycji terestrycznych, ustalanie wysokości nad dnem i pod mostem na wodach pływowych.

d.     Metereologia, przewidywanie pogody czytanie map pogody, czytanie (słuchanie)  i interpretacja komunikatów.

e.     Środki ratunkowe i sygnalizacyjne stosowane na morzu.

2. Zbędny balast:

a.      Anatomia jachtu drewnianego.

b.     Znajomość żagli i lin na żaglowcach

c.      Astronawigacja

Krzysztof Kwaśniewski

Jurek nie wytrzymałem!

Każdy rozumie po swojemu.  Pan Krzysztof Kwaśniewski po swojemu.

Nieznajomość prawa nie zwalnia od odpowiedzialności. Podawałem już ten przykład na SSI.

Przed laty pięcioma na wodach terytorilaych Niemiec moich kolegów zatrzymała do kontroli policja.

Panowie płynąc jachtem Bavaria 30 narazili się tym że płynęli jachtem na żaglach i pod silnikem bez okazania stosownych znaków dziennych

Czyli widocznego z daleka czarnego stożka. Policja niemiecka stwierdziła że będzie mandat w wyskości 10 Euro słownie dziesięć. Po sprawdzeniu tylko i wyłącznie dokumentów tożsamości odstąpili od ukarania. Poprzestali na pouczeniu.

To jest tak, jak kiedyś z kartą pływacką. Ten magiczny kartonik uprawniał do wypożyczenia kajaków rowerów wodnych, i innego drobnego sprzętu pływającego. Dzisiaj nikt nie żąda tego dokumentu, tylko wypożyczający sprzęt nakazują ubierać kamizelki asekuracyjne.

Bezpatencie to ja rozumiem jako brak uregulowań prawnych w stosunku do osób które poruszają się po akwenach na ściśle określonych jednostkach do 15 metrów.

Taki stan prawny rzeczy nie oznacza że każdemu chętnemu wszyscy będą czarterować wszystkie jachty. Właściciel jachtu oceni komu może go dać. Jestem pewien że chorwacki armator jachtów nie da Anglikowi jachtu na piękne oczy, bo tam nie ma obowiązkowych patentów. Być może wtedy patent żeglarski będzie odzwierciedleniem umiejętności, a nie „uprawnień” do pływania.  

Skoro panu Kwaśniewskiemu przejechał jacht „po głowie” to co on z tym zrobił? Czy napisał stosowne pismo do komisji szkolenia  PZŻ-u  o uczulenie na flagi sygnałowe wywieszone na jednostkach. Czy pan zadzwonił pod 112, aby delikwenta policja pouczyła?    Domaganie się na podstawie jednostkowego incydentu „restrykcji” dla wszystkich trąci głęboką komuną.  Nie ma karty pieszego ze stosownym egzaminem, a można go ukarać mandatem za przechodzenie na czerwonym świetle.

Mariusz.